او می گوید: «من به عنوان یک سرامیک نویس و معمار آموزش دیده، همیشه شور و شوق فرم ها و تغییرات، سازه ها و مواد آن ها را داشته ام. to the studies - formations & space
در عین حال مدت هاست که با شهرها، روح و فضای معنوی آنها سر و کار دارم، چون می خواستم بدانم چرا ساختمان های خاصی در من می توانند احساساتی مانند شیفتگی و شادی بلکه ناراحتی یا حتی ترس را به راه بینند. من به معماری علاقه مندم: چه چیزی است که انسان ها را به ما لمس می کند و چه چیزی فضاها، ساختمان ها و شهرهای خاصی را اینقدر منحصر به فرد می کند؟ اما مهمتر از همه، روح چيه؟ در جستجوی تعریف روح در دین، روانشناسی و فلسفه به این نتیجه رسیدم که روح از خواست، ذهن و احساس تشکیل شده است. این امر مرا به این واقعیت هدایت کرد که معماری در هر ثانیه (فولاد، بتن، آجر، چوب، ...) روح ندارد، بلکه کسی است که آن را می سازد یا ساخته است. معمار و مشتری روح دارند و این در ساختمان ها منعکس شده است. به همین ترتیب هر بازدید کننده و بیننده ای از یک ساختمان یا یک شهر روح دارد و بر این اساس ساختمان و فضا را به شیوه خودش درک می کند و در هنر برای من یکسان است.
در هنرم مضامینی مانند: حرکت، ساختار، سطوح و لایه ها را در طبیعت و در شهرها بر می دارم. در این هواپیماها و بین این لایه ها حرکت، به صورت تغییر، تغییر شکل و حمل و نقل است. جنبش می گوید، لوازم، تغییرات، حرکت ها، زنده ها، رقص ها. چه نگران سطوح حرکتی شهری مثل برلین باشم و چه با روح شهری مثل آمستردام، هر دو برای من به یکدیگر مربوط می شوند.

روح یک شهر "در هواپیماهای تاریخی"، حمل و نقل یک شهر در "هواپیماهای فیزیکی" گذاشته شده است. برای من حمل و نقل به اعماق روح نمی رود، بلکه تمام بدن یک شهر را زنده و تأمین می کند. اگر ترافیک، قابل مقایسه با وریدها و شریان ها، کار نمی کند، یک شهر می تواند درست مثل یک بدن بمیرد.

من قلبی برای شهرها، مردم و ملت ها دارم. وقتی چیزی الهام بخش من در مورد یک شهر، یک فرد، یک ملت یا ماهیت آن است، به شدت با آن برخورد می کنم و سپس آن را در هنرم نشان می دهم.»